Seneryo

                                                                       GURUR



Savaşta hendeklerin arasında bir Türk askeri,yaralı ama bir o kadarda mutlu diğer askerin
yanına yaklaştı gözleri yıldızlardan parlak adama eğildi;

- Az sonra öleceksin diye mi mutluluk ? Yoksa kendine duyduğun gururdan mı ?

Asker tebessüm etti. Gözleriyle diğer askeri aşağılayacak bir bakış attı.
Gözleri mavi mavi bakarken bir eli göğsündeki yarada diğeri ise başta duruyordu. Boşta duran elini
yapmış ama belli ki bir şeyi -önemli bir şeyi- tutuyordu o yumruğun içinde.


   Ağzını açacak oldu ama sesi zorla çıkıyordu;

- Bu gururu üstlenecek kadar bencil değilim ve anamla geçireceğim günden kendimi mahrum
bırakmak,ölmek istemem. Bu gurur benim olmayacak kadar yüce bir gururdur.

Diğer asker sordu;

- Bu gurur sence kimin olmalı ?

- Bir ana bu gururu taşıyacak en güzel kişi olur.

- Haklısın. Elinde tuttuğunu annenin resmi ve sen bu gururu annende göreceksin.


Diğer asker şaşırmıştı resmi kimse görmemişti. Ve artık gücü azalmıştı zorlada olsa ağzını açtı;

- Sen kime verirdin bu gururu ?

- Babam şehit olmasaydı, anam önceki katıldığım savaşta korkudan kalp krizi geçirmeseydi onlara verirdim.





Ayşe Şilan Karabulut
1119