Evvel zaman içinde kalbur saman içinde
Bir kral varmış bir de kraliçe
Köpekler kedilerle oynarmış
Kurt suyunu kuzuyla paylaşırmış
Tavşan boğa yılanını yutarmış
Eşek şiir yazar günlük tutarmış
Balık kıyıya çıkıp bir ara
Anlatmış bu masalı çocuklara
Bir köpek varmış bir de kraliçe
Ama kraliçe konuşamazmış ne çare
Hem genç hem zengin hem güzel
Kem gözlerle bakarmış ona el
Krallıkta bulamamış yapacak şey sıkılmış
Yoldaşını -köpeğini- almış dünyayı dolaşmış
Geldikleri ülkeye bakmış insanlar kaçışıyorlar
Bir de sedyede gelen hastalar
Krallığa dönmüşler geri
Herkes onlara bakıyormuş açmış gözlerini
Günlerden bir gün köpeğe bir dert olmuş
Bakmışlar sanki verem olmuş
Kraliçe hekimleri toplatmış yok çare
Vezirler demiş atın köpeğin ölüsünü çöpe
Çıkmış askerler hekim aramaya dertlerine çare
Ama ne yapsalar nafile
Sonuçsuz kalmış tüm çabalar
Boşuna kapı kapı dolaşmalar
Bulunmuş bir cadı göçmenler tarafından
Kaldığı köy uzak değilmiş buralardan
Kraliçe ulaklar göndermiş o köye
Cadıyı getirsinler diye
Yaşlı cadı demiş ulaklara
Genç yaşlıyı getirtmez ayağına
Kraliçe sinirlendiyse de
Hak vermiş yola çıkmış at üstünde
Cadı şart koşmuş genç kraliçeye
Yaşarsa köpek tat kalacak dilin ölesiye
Bir sen köpeği bir o seni anlayacak
Kabul edersen öyle yaşayacak
Kraliçe demiş benim her şeyim bu köpek
O olmadan yapamam bir şey yiyemem ben ekmek
Varsın olsun benim dilim tat
Onsuz çekilmez gelir bana hayat
Cadı karıştırmış birkaç iksir
Demiş bunu önce sen iç sonra köpeğe içir
Zaman geçmiş bakmış kraliçe gözlerine inanamamış
Köpek içmiş iksiri canlanmış
Kraliçe konuşamamış zannedermiş herkes o günden sonra
Ama kimse bilmezmiş ki konuşurmuş köpekle hep yan yana KRALİÇE VE KÖPEK
Raziye İlayda ÇOMAK
Yorumlar
Yorum Gönder